Komentarze: 6
Dzisiaj byłem w Łodzi, w miejscu, w którym najpełniej widzi sie kruchość ludzkiego życia. Odwiedziłem moją siostre i jej córeczkę Julię. Juleczka to najpiękniejsze dziecko na świecie (tak, wiem, że wszyscy tak mówią, ale wg mnie to prawda)! A jak się pięknie uśmiecha... Nie mogę się doczekać, kiedy już przyjdzie do domu. Na pewno ciężko jej tam, w szpitalu, bo to nigdy nie jest przyjemne. Na szczęście za jakiś czas nic a nic nie będzie z tego pamiętała. Trzymaj się, Julka!
A niebo milczy w tych sprawach, bo nie jest rzeczą aniołów, niepamięć... Anna Maria Jopek